In Suriname worden er verschillende vreemde werkwoorden gebruikt. Zoals Hangmatteren en Parboteren. In het komende verslag tref je aan dat wij het Hangmatteren en Parboteren in werkelijkheid hebben gebracht. Of wel in een hangmat liggen, terwijl je aan een Parbo biertje zit. Veel leesplezier!

Dag 6 naar Ston Eiland/Brownsberg – donderdag 14 november 2019
Vanuit Boven Suriname gingen wij vandaag per korjaal naar de opstapplaats Atjoni waar wij de jungle in gingen. Waarna wij per bus onze reis voortzetten naar Ston Eiland/Brownsberg. Onderweg kwamen wij een luiaard tegen die op de weg lag. We stopte, zodat Gilbert ‘m in de boom kon zetten. Het zag er nu net uit of dat die lachte naar ons. Het had anders snel gedaan geweest met de luiaard, want hij lag midden op de weg.

In Ston Eiland/Brownsberg aan te zijn gekomen kregen wij tijd om te relaxen. Het was een prachtig schiereiland met een strand aan het Brokopondomeer. Hier hebben we met een klein gedeelte van de groep op het strand gelegen. Pas in de namiddag gingen wij nog een boot tour op het Brokopondomeer. Het Brokopondomeer is in de jaren ’50 ontstaan. Het is een man made meer, dus niet door de natuur ontstaan. Het gebied is toen aangesloten aan de Suriname Rivier. Terwijl hier nog bomen stonden. De stammen van deze bomen staan nog steeds in het water. Sommige bomen zijn wel 50 tot 100 meter hoog. Dus het is een aardig diep meer. Net buiten de baai waar de lodge zich bevind troffen wij een goudmijn aan. Dit is een werkplek voor de lokale gemeenschap. Tussendoor lagen wij aan op een eilandje midden in het meer. Hier had je de mogelijkheid om te gaan zwemmen. Al had ik niet zoveel behoefte eraan. Het laatste eilandje in het meer waar wij een bezoekje aan hadden gebracht was bekend voor z’n apen die hier leven. We hebben ze nog gezien. Al was dat niet zo heel moeilijk op zo’n oppervlak. Kort daarna gingen wij eten en vroeg met de kaaimannen op stok.

Dag 7 Hiken in Brownsberg – vrijdag 15 november 2019
Het was tijd om de Brownsberg te beklimmen …of wel klimmen met de bus. Wij hadden er als groep voor gekozen om heen en weer met bus de Brownsberg op te gaan waarna wij hikend verschillende routes naar een waterval hadden gelopen. Gelukkig maar want het was nog een flinke rally tocht door de jungle, haha. Het waren geweldige junglepaadjes. Hier hadden wij de Leo Val waterval bezocht. Er was niet veel aan te zien. Vanwege het droge seizoen is er de afgelopen tijd weinig regen gevallen. Het uitzicht van verschillende punten was fenomenaal. Terug bij de parkeerplaats waren wij flink afgepeigerd en zijn Sven, Petra en ik pilsjes gaan drinken. Alleen al bij de lunch daar hadden we 4 djogo’s op of wel 4 liters . Op de berg kwamen we ook een Nederlands stel tegen die met een Nederlandse 4wd heel de wereld rondreizen. Ik had nog een foto gemaakt van de kaart met de routes die zij al hadden afgelegd. In de middag kwamen wij terug bij de accommodatie waar Sven een grandioos idee had. Namelijk om een hangmat te vragen en op te hangen bij de waterkant. Dit hadden wij gedaan. Het was zo ideaal dat we met nog 8 extra djogo’s daar de avond hadden door gebracht en er zijn wezen slapen. Een mega avontuur! Niet normaal. En daarnaast had ik ook nog mega goed geslapen!

Dag 8 naar Nieuw Nickerie – zaterdag 16 november 2019
Op deze dag stond er een lange reis op de planning van +/- 7 uur, namelijk van Brownsberg naar Nieuw-Nickerie een plaats aan de grens van Suriname en Guyana. Dit was meteen ook de dag dat we gedag hadden gezegd tegen onze aardige gids Gilbert. Het was een behoorlijke lange tocht voordat we Paramaribo hadden bereikt waar Gilbert gedag zei en wij gingen eten bij een Javaans restaurant waar we een mega bord nasi hadden gescoord.

Terug in de bus werd de reis naar Nieuw-Nickerie voortgezet en ging de reisagent Jane mee als nieuwe tour guide. We waren inmiddels weer aan de kustzijde en het was ongeveer nog 4 uur reizen. Sven zat ondertussen depressief voor zich uit te staren met z’n oordopjes in Netflix te kijken, haha! …en het klopt het was een killing reisdag, maar het was wel genieten van de omgeving. Vanaf het kruispunt waar je kon afslaan naar het Surinaamse plaatsje Groningen ging het landschap langzamerhand veranderen. Op bepaalde stukken leek het net Nederland! Platte omgeploegde weilanden met zo nu en dan een verdwaalde palmboom of bananenplant. Net vóór Nickerie waren wij nog even uitgestapt bij een oude rijstfabriek die sinds de onafhankelijkheid van Suriname niet meer in gebruik is. Ik geloof dat het verhaal ging dat Nederland vroeg om een symbolische betaling voor de rijstfabriek. Afijn we reden verder langs het grote Bigipanmeer en reden Nickerie binnen. Bij het inchecken hadden we eerst een douchie gescoord en later een Parbotje in de bar beneden. We verbleven in het eenvoudige Golden West hotel. Met een ezelsbruggetje wist ik de naam niet te vergeten, dus ik had het de Golden Shower hotel genoemd, haha! Om half 8 gingen we met de bus nog even de stad in om een restaurant te zoeken en geld te pinnen. In een Australisch-achtig uitziende restaurant “Okipobamboesie” gingen wij zitten. Aan de binnenkant was het totaal beschilderd als een tropische jungle. Ik ging voor de kipburger met patat en 2 kroketten …ja ik had honger haha. Op een Surinaams tempo duurde het even voordat het eten er was. We waren allemaal kapot moe en hebben na het eten het niet te laat gemaakt. Terug naar het hotel lopen hing er een vreemd sfeertje m’n gevoel was niet geheel OK hiermee dus wij gingen als groep terug. Het was wel een voldaan dagje, eenmaal in het hotel duurde het niet al te lang voordat ik in coma lag.