Wanneer een droom werkelijkheid wordt

Wanneer een droom werkelijkheid wordt

De Nijl… de levensader van Afrika wordt het ook wel genoemd. Het is een rivier in een land wat ik al sinds kinds af aan wilden bezoeken. Het land van de Farao’s uit mysterieuze tijden; waarvan men zich nu nog steeds afvraagt hoe de piramides zijn gebouwd. Als kind was ik gefascineerd door de mysterieusheid van dit land. Ik maakte uit bestaande reisgidsen mijn eigen reisgids met favoriete bestemmingen, waaronder Egypte. Zelfs toen begon mijn bucketlist al vorm te krijgen. Ik neem jullie nu graag mee op mijn avontuur in Egypte, veel leesplezier! 

Dag 1 – Amsterdam naar Luxor via Hurghada

Mijn reis begon met Corendon op Schiphol; met als bestemming Hurghada. Met de auto ging ik naar Schiphol wat vrij voorspoedig ging, ondanks de ochtendspits. Eenmaal geparkeerd op P3 nam ik de shuttlebus naar de vertrekterminal. Ik was al ingecheckt, dus had alleen even de koffer op de drop-ff gezet, althans…dat was de bedoeling. De bagage drop-off banden deden het niet dus er stond een enorm lange rij voor de 3 incheckbalies bij de grondstewardessen. Afijn de bagagecontrole was niet meer zo hells als vorig jaar dus daar was ik zo doorheen. Tot slot ging ik boarden. Dit was de eerste keer dat ik met Corendon vloog. Ik had een nooduitgang stoel geboekt, dus ik zat formidabel. In het vliegtuig had je een app van Corendon waarbij je films en series kan kijken, ook kon je zien waar je op dat moment vloog. Toen de mooie stewardessen langs kwamen met eten en drinken had ik een oer Hollands broodje kroket besteld, samen met een koude La Chouffe. De kroket was van het goede merk Bourgondiër, dus die was erg goed te doen op 10km hoogte. De vlucht verliep soepel en waren binnen 4,5 uur geland in Egypte. Op de luchthaven van Hurghada ging wel alles erg traag. Er stonden ongeorganiseerde rijen om een visum te kopen voor €30,-. Waarna je vervolgens nog je visum moet laten zien aan de grensbeambte. Ik had in ieder geval weer een mooi visum plakplaatje in mijn paspoort gekregen! Door de grenscontrole heen zie je meteen dat alles draait om geld bij de Egyptenaren. Voor elk wissewasje vragen ze een euro, slechte indruk, al was ik wel al van te voren op de hoogte gesteld. Op de luchthaven had ik nog een simkaart gekocht voor 10 euro met daarop 16gb. Ideaal, want dan blijf je nog in contact met de buitenwereld. Op de parkeerplaats van de luchthaven stonden 3 bussen van Corendon voor de Nijlcruise. Nooit verwacht dat de animo voor de reis zo groot was! Ik was dus zeker niet alleen. In de bus diende wij nog een formulier in te vullen voor de lokale autoriteiten waar we heen gingen. Dit omdat we ná 18.00u op pad gingen door de woestijn naar Luxor. We werden tot de woestijn-checkpoint met politiebegeleiding gebracht. Daarna was het ieder voor zich en god voor ons allen, haha! 

Prima menu bij Corendon aan boord!

Het was al aardedonker en kon dus weinig zien van de 5 uur durende rit. Je zag schimmen van grote rots heuvels van de woestijn. Tussendoor stopten we in de woestijn waar een klein dorpje was om even wat eten en drinken te kopen. Tot aan Luxor zijn er een ontelbaar aantal checkpoints de revue gepasseerd. Hier reden wij slechts even langzaam en mochten we bij elke weer doorrijden. Eenmaal de woestijn uit reden wij door de miljoenenstad Qina, met maar liefst 3,5 miljoen inwoners. Onze gids, Jimmy, zei dat het thuisbasis is van dé technische universiteit van Egypte. Het was al middernacht, echter waren nog heel veel winkels open en was er veel bedrijvigheid. Je zag families met 4 of 5 personen op een scooter zitten en openbakwagens tot wel 3 meter hoog met zakken gestapeld staan. We zagen tevens de oudste moskee van Qina. Enorm groot met veel felle kleurtjes bekleed. Dat is sowieso wel typerend voor Egypte als eerste indruk. Elke vrachtwagen of auto heeft wel felle led lichtjes erop zitten. Net of je de kerst- Coca Cola vrachtwagen door de woestijn ziet denderen.

De Nederlands sprekende Egyptische gids, genaamd Hisham, kwam aan boord van de bus om wat uitleg te geven. De drie bussen werden verdeeld over twee boten zei hij. We stopte eerst in het begin van Luxor om de eerste groep af te zetten. Luxor is vrij bijzonder. De hele boulevard ligt vol met Nijlcruiseboten. Het ziet er erg luxe en mooi uit. Wij, als tweede groep, reden buiten Luxor naar een andere aanlegsteiger. Er zat een Chinese groep mensen bij die Nederlands spraken. Ik kwam met ze aan de praat. Het waren hele aardige mensen, ondanks dat ik ze meerdere malen zag voorpiepen in de rij. In de bus boden ze iedereen iets Chinees eten aan. Maar… we kwamen aan de praat en ze vroegen waar ik vandaan kwam in Nederland, dus ik zei Hoek van Holland. Eén vrouw uit die groep zei “oh daar heb ik 30 jaar gewerkt voor een Chinees Restaurant Posan!”, dus ik zei dat ik daar vroeger altijd heen ging met de familie. En een man uit die groep zei dat die zwager was van de oude eigenaar van Ocean City. Ik zei “het is echt een kleine wereld, haha!”. 

Bij de boot troffen wij onze andere gids Hany aan. Ook een Nederlands sprekende Egyptenaar, aardige vent die 1,5 jaar in Leiden heeft gewoond. Hany was onder de indruk dat ik een Egyptisch voetbaljack aanhad; ‘’Waar heb je die gekocht?’’, ik vertelde in Nederland. Hij zei ‘’Hou je van voetbal?’’, ik ‘’So so, ik vind het leuk. Jullie hebben de beroemde Salah he? Ik ben geen fan van Liverpool, maar vind hem wel goed’’, Hany zei ‘’Ik ben ook niet voor Liverpool, meeste Egyptenaren niet maar wij zijn voor Salah, dus waar Salah speelt maakt niet uit’’. Het is al een soort ijsbreker als je zoiets aan hebt. In voorgaande reizen was dat ook een ijsbreker met mijn Australisch voetbaljack, toen ik nog enigszins een Aussie accent had, haha! 

Lobby aan boord de Lady Caroll.

Eenmaal aan boord ná een hele lange reis stond er voor ons nog eten aan het buffet. Het was inmiddels 1 uur ‘s-nachts en eerlijk gezegd had ik niet zo trek meer, maar alleen maar zin om lang te slapen. Reda, onze derde gids, had gezegd dat na het eten wij konden inchecken en het programma op het bord stond voor de volgende dag. Aan de eettafel werd ik ingedeeld met 5 pensionado’s die elkaar 10 jaar geleden hadden ontmoet op dezelfde Nijlcruise; dit was zeg maar hun reünie. Hele aardige mensen allemaal. Ik had gegeten en ging naar de check-in. Ik kreeg mijn kamer toegewezen, kamer 429 op de Lady Caroll boot. De kamer was zeer authentiek …het is maar net voor je het verwoord, haha. Het was gedateerd, maar dat bederfde niet de pret, wellicht gaf het nog meer dat oude gevoel van Egypte. Waar ik allang blij mee was, was een bed en een douche. Het duurde niet lang voordat ik in coma lag. 

Hut aan boord de Lady Caroll cruiseboot

Dag 2 – Bezoek aan Karnak en Luxor Tempel

***ring ring, ring ring***, ik was al wakker maar ik kreeg een wake-up call op de telefoon die op mijn nachtkastje stond. Ik had heerlijk geslapen, iets wat ik echt even nodig had. Om 09:15 uur stond de welkomstmeeting op het programma, ik was dus nog even gaan ontbijten voor het praatje. Het welkomstpraatje was leuk, het werd door onze gids Reda gedaan. Die zichzelf noemt Reda van Breda. Hij zei ‘’…dames en heren zo vergeten jullie mijn naam niet’’. Reda zei ‘’we gaan niet alleen maar over geschiedenis praten, maar ook over het leven als Egyptenaar’’. Hij heeft een flinke dosis humor. Hij vertelde een klein beetje over de geschiedenis van Ramses en zei dat Ramses ongeveer meer dan 160 vrouwen heeft gehad; ‘’mensen sindsdien noem ik hem Ramsex’’ zei Reda. Haha! Ik heb echt hard gelachen. We kregen tot de middag even tijd voor onszelf. Ik ben heerlijk even op het zonnedek gaan zitten, waarna ik een heerlijk Egyptisch Stella biertje had opengetrokken. 

In de namiddag had iedereen zich verzameld in de lobby, waarna de boot werd opgedeeld onder de 3 gidsen Hany, Hisham en Reda. Ik zat bij grappenmaker Reda in de groep. We liepen de boot af, eerst door 4 lobbies heen, want wij waren de vierde boot op rij. Eenmaal op de kade liepen we langs een veld met bloemkool. Het was echt vlak langs de Nijl, dus waarschijnlijk halen ze ook water uit de Nijl om het te bewateren. Van de boot gingen wij naar Karnak Tempel. Het was adembenemend. Reda vertelde ons dat elk beeld een betekenis had. Een beeld met het linkerbeen voor was een god die nog niet was overleden. Een beeld met de armen gekruist over de borst was een god die was overleden, die benen stonden ook recht naast elkaar. Karnak Tempel is verbonden met een weg naar Luxor Tempel. Op de ongeveer 3 kilometer weg staan allerlei beelden, vrij uniek om te zien. Reda vertelde enorm veel over de tempel. Even later hadden wij tijd om zelf rond te lopen. Er lag een kat op de tempel, een echte Sphinx! Haha! Lief beesie was het. Na Karnak tempel reden wij richting Luxor tempel. De weg was tijdelijk afgesloten want de vrouw van de president was net in Luxor geweest en onderweg naar de luchthaven. Luxor tempel was ook prachtig. Het lag midden in de stad en het was aardig druk. Reda vertelde ons dat de Egyptenaren ook vakantie hadden en dat het daarom wat drukker was. Voor de tempel zaten veel Egyptenaren in de grasperkjes te eten en te drinken. De zon ging onder en we hadden daardoor prachtige foto’s kunnen maken. In Luxor Tempel zit er een moskee en een kerk. Onze laatste bezienswaardigheid was de Papyrus Museum. Papyrus wordt gemaakt van een plant die vrij flexibel is. Papyrus werd in het oude Egypte gebruikt net als papier wat we nu hebben. In het Papyrus Museum hadden ze mooie schilderwerken gemaakt op Papyrus. Ik vond het wel een uniek souvenir stukje om mee te nemen. Ik had dus een papyrus schilderwerkje gekocht met Toetanchamon erop. Buiten de Papyrus Museum stond een klein jongetje boekenleggers te verkopen voor 1 euro. Dat handelen van de Egyptenaren zit er al vroeg in! Na het Papyrus Museum gingen we terug naar de boot. Ik was wel weer vrij moe na alle indrukken. Ik had nog even gegeten en was daarna mijn mand ingegaan. 

Karnak Tempel
Luxor Tempel

Dag 3 – Bezoek van de Vallei der Koningen en Tempel van Hatsjepsoet

Kwart over 6 stond de wekker. Mensen die de ballonvaart gingen doen gingen om kwart over 5 al weg. Ik was blij dat ik niet meeging zo kon ik nog even bijslapen, haha! Ik was vrij benieuwd naar de dag, want ik had al veel foto’s en documentaires gekeken van de Vallei der Koningen. Reda vertelde dat we 3 graftombes gingen zien, 2 had hij voor ons uitgekozen en 1 mochten wij er zelf uitkiezen. Reda had de graftombe van Ramses IV en Ramses III gekozen en ikzelf was naar Merenptah gegaan op aanraden van de gids. Hij zei ‘’Je kan naar de graftombe van Toetanchamon gaan, maar die is verreweg niet zo mooi als de anderen’’. Reda vertelde dat de graftombe van Merenptah heel diep was, dus ik was wel benieuwd. De graftombes waren heel mooi versierd met op de muren allerlei tekens van oud Egypte. Van de graftombes in de Vallei der Koningen gingen wij naar een Alabast steenhouwerij. Lokale kunstenaars waren hier souvenirs aan het maken vanuit steen. Erg mooi allemaal. En het grappige was dat ze allemaal Nederlands spraken. Aardige mensen. Ik had hier 4 mooie kruidenpotjes gekocht met Egyptische goden erop. Onze weg werd vervolgt naar de Tempel van Hatsjepsoet. Hatsjepsoet was farao van de 18e dynastie in Egypte. Het opmerkelijke is dat ze aan de macht kwam en iedereen dacht dat het een man was. Later kwam ze uit als vrouw en de hele bevolking was geshockeerd aangezien het niet aannemelijk was in oud Egypte dat een vrouw de macht had. Als je het mij vraagt vind ik het gek, want hoe kan je nou vermommen dat je geen vrouw bent haha! De tempel van Hatsjepsoet is door Unesco werelderfgoed herbouwd, aangezien de tempel volledig kapot gemaakt was. Ze hebben voor het herbouwen van de tempel dezelfde materiaal gebruikt als in oud Egypte. De tempel is ook gewoon weer adembenemend. Je zou niet zeggen dat het later is gebouwd. Het ziet er namelijk authentiek uit. Van de tempel van Hatsjepsoet gingen wij terug naar de boot. 

Tempel van Hatsjepsoet.

We hadden de rest van de middag voor onszelf. Ik was nog even snel gaan eten en ben daarna lekker op het zonnedek gaan zitten waar ik heerlijk wat pilsjes heb zitten te doen met mijn mede groepsgenoten. Toen we gingen varen was het erg vermakelijk kijken naar het voorbijgaande landschap op de Nijl. Er waren veel lokale kinderen die langs de oever ons toe zwaaide. Hier en daar zag je een ezel of een koe lopen. Het is erg relaxed. Jammer genoeg duurt het maar een weekje want ik zou gerust langer kunnen vertoeven op het schip. In de avond was er een cocktailavond. Ik was eigenlijk niet van plan om veel te gaan drinken, maar zoals je het nu leest is dat wel gebeurd, haha! Het was supergezellig in de bar. Na de biertjes en de cocktails zag ik dat ze ouzo hadden. Heel erg lekker! Het was een gezellige avond met leuke muziek. De Egyptenaren hadden zelf André Hazes in hun playlist haha!

2 gedachten over “Wanneer een droom werkelijkheid wordt

  1. Hoi dick !
    Een mooie reis voor zover , echt heel gaaf , heel anders dan europa , nog veel plezier en geniet ervan
    Ik kijk uit naar de rest van je reisverslag

    Groetjes van ons

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *