Dag 4 – Varen over de Nijl naar Kom Ombo

Het was prachtig wakker worden. Ik deed de gordijnen open en het was al licht. De groene oevers van de Nijl passeerde voorbij. Na een douche liep ik naar de ontbijtzaal voor een stevig ontbijt, want de biertjes van de avond ervoor voelde ik wel. Later op het zonnedek kon je door Reda de gids je naam laten vertalen naar het oud Egyptisch. Hij vertelde daarbij wat al je letters betekenen. De man van het winkeltje aan boord zat er ook bij; bij hem kon je namelijk een sieraad maken met je Egyptische naam. Even later was er een brandoefening, waarbij de bemanning zowat een show opvoerde in geval van nood. Ondertussen zat ik mijn blog te typen, terwijl ik zat te genieten van de prachtige landschappen die aan mij voorbij gingen. Tussen het ontbijt en de lunch kregen we nog een “snack” op het zonnedek. Het was namelijk een flinke snack, patat met een hamburger broodje en vlees erop. Het was heerlijk! Al had ik het idee dat de lunch niet veel later kwam. Ik zat dus goed vol! 

In de middag kwamen wij aan in het plaatsje Kom Ombo. De tempel grenst aan de kade waar wij aanmeerden met onze cruiseboot. Het is een vrij bijzondere tempel. Hier worden namelijk twee Egyptische goden geëerd; Horus de Valkengod en Sobek de Krokodillengod. De tempel dateert eveneens als de tempels in Luxor uit de 18e dynastie van het Nieuwe Rijk. Het was een vrij mooie tempel, waarbij veel van de Egyptische afbeeldingen op de muur nog goed in tact waren. We hadden hier anderhalf uur en waren lopend van de boot naar de tempel gegaan. Aan de tempel zat het Krokodillen Museum waar je gemummificeerde krokodillen kon bewonderen. Vanuit het museum liep ik terug naar de boot. Helaas kwam ik onderweg een verkoper tegen die aan mij zo’n Egyptische mannen jurk ofwel Djellaba wilden verkopen. Hij gaf die jurk in mijn hand en kreeg die vent niet meer van mij af. Ik zei dat ik hem niet wilden kopen. Meerdere malen probeerde ik die jurk neer te leggen, maar kreeg de kans zelfs niet, haha! Hij begon met €10,- en ging steeds lager, maar ik wilden hem gewoon niet. Tot slot was ik er klaar mee en heb ik dat ding gewoon gekocht voor €5,-, zodat ik van hem af was. Onder mom agressief verkopen was deze man een ster.

Terug aan boord ging ik weer naar het zonnedek. Vanaf Kom Ombo werd het landschap iets meer woestijnachtig. Een bemanningslid liep naar mij toe en vertelde dat hij van het massageteam was om ze te verkopen aan boord. Hij vertelde dat de eerste massage gratis is van 15 minuten lang. Ik dacht wellicht is het wel even relaxed. Hij zei dat er na een uurtje tijd was ervoor. Zo gezegd zo gedaan, de man kwam mij na een uur ophalen om mij naar de massagekamer te begeleiden. Het was zeker even relaxen. Later heb ik nog op het dek gezeten totdat het donker was. Tussen Kom Ombo en Aswan ging de boot nog even bijtanken. Tegen half 9 vaarde wij Aswan in. Het zuidelijkste puntje wat je vanaf Caïro en Luxor kan bereiken met een cruiseschip. Zuidelijker is wel mogelijk, maar dan moet je in Aswan overstappen op een ander cruiseschip die gelegen is achter de Aswan Dam in het Nassermeer. Eventueel dan kan je nog doorvaren tot aan Abu Simbel. Ik was uiteindelijk vroeg naar bed gegaan, want de volgende dag stond er veel op de planning.

Dag 5 – Bezoek aan Philae Temple, Aswan Dam, zeiltocht met een falluca en het Nubische dorpje

In de ochtend werden we met de bus opgepikt om naar de aanlegsteiger te gaan van de kleine motorbootjes die naar de Philae Tempel varen. Philae Tempel is namelijk gelegen op een eiland in de Nijl vlakbij Aswan. Philae is toegewijd aan Godin Isis. Bij aankomst op het eiland zagen we al extreem katten. Echt van die mooie beessies. Ik riep ze met “pspspspspspsps” en er kwamen meerdere naar mij toe gerend. Na een flinke aai sessie volgde de beessies mij tot binnen in de tempel waar een man die er werkte naar mij toekwam en kattenbrokjes gaf. Een kleine grijze kat klom op mijn schoot en had het wel flink naar z’n zin …de tempel was overigens ook mooi, haha! Vergat bijna waarvoor ik nu kwam, haha! Een beveiliger met een automatische wapen vroeg of die van mij foto’s zou maken. Ze vragen hier meestal wat geld voor, maar dat is dan vaak een eurootje. En je wil dat niet weigeren om te geven als iemand een mitrailleur bij zich heeft, haha! 

Van Philae Eiland hadden wij koers gezet richting de Aswan Dam. De Aswan Dam is in 1971 gebouwd in samenwerking met de Sovjet Unie. Er staat bij de dam een monument van de goede band tussen de twee landen. Al is die band niet meer wat het geweest was werd er verteld. Ra ra hoe zou dat nou komen… Tijdens en na de bouw van de dam is Aswan een bruisende stad geworden in Afrika. Er staan veel moderne gebouwen en was in 2003 zelfs genomineerd als beste stad om te leven in heel Afrika. De Aswan Dam genereerd elektriciteit en is de afsluiting van de Nijl met het Nasser Meer. Het is niet een gehele afsluiting natuurlijk, want de Nijl gaat door naar 9 andere landen en is uiteindelijk opgesplitst door de Blauwe en Witte Nijl Rivieren. De grootste aanvoer van het water in de Nijl komt uit het Victoria Meer. Een ander leuk weetje is dat in Nijl van Alexandria in het Noorden tot aan Aswan in het Zuiden geen krokodillen leven. De leefomgeving van de krokodillen is in de loop van geschiedenis verhuisd naar het Nassermeer, dus in feite áchter de dam. Zoals ik op dag 4 al aangaf is het mogelijk om je Nijlcruise hier voort te zetten op 1 van 5 boten die hier opereren richting Abu Simbel. Enige nadeel of misschien voordeel (net hoe je het bekijkt), er is totaal geen bereik met de buitenwereld en je hebt geen bereik op de tv in je hut.

Van de Aswan Dam reden wij terug naar het centrum van Aswan waar wij bij een Nubische parfumerie langs gingen. We zagen eindelijk vrouwen werken op de reis. Voorheen hebben we namelijk alleen maar mannen zien werken, haha! De parfumerie had allerlei natuurlijke producten waar geen chemicaliën aan te pas kwamen. Het was een mooie test om mijn geur op de proef te stellen nadat die door corona bijna helemaal weg is. De lotus, mint en eucalyptus geur rook ik goed. Al kregen we ook nog een vieze bodylotion dat naar caramel rook. Dit was gemaakt van kamelenmelk en had een onaangename geur. Het heette “Milk of Cleopatra”, buitengewoon vreemde naam ook. Buiten de parfumerie heb ik antibacteriële doekjes staan uitdelen, want meerdere uit de groep deelde mijn mening, haha! 

Het was tijd om de zeilen bij te zetten en terug te varen naar de cruiseboot. We gingen namelijk met een Egyptische Falluca naar de boot toe varen. Een Falluca is een Egyptische zeilboot. Onderweg maakte de kapitein nog Nubische muziek met een trommel. Het was leuk en hebben nog meegezongen! Het was namelijk, maar 1 woord wat we hebben moeten leren voor dit nummer, haha! Eenmaal op de cruiseboot stond lunch voor ons klaar. We hadden ongeveer 2 uurtjes voor onszelf, totdat de volgende excursie naar het Nubische dorp op de planning stond.

Per motorboot, van dezelfde kade als de cruiseboten, vaarde wij naar het Nubische dorp. De tocht er naartoe was adembenemend. De grote woestijn bergen liepen tot aan de oever van de rivier. Bovenaan de berg stonden een paar traditionele koptische huizen en onderaan stond er een kudde kamelen klaar voor een ritje door de woestijn. Het was kort daarna dat we door een natuurgebied vaarde waar de ijsvogel zijn thuisbasis heeft. Bij het Nubische dorp te zijn aangekomen werd het duidelijk dat de mensen hier ongeveer 200 jaar achterlopen. De mensen wonen in vervallen huizen en zijn, zover het erop lijkt, blij met hoe ze leven. Op het “dorpsplein” heb je een woestijn voetbalveld vlak naast de moskee. De ziekenhuis van het dorp heeft wel alle voorzieningen van dien net als airco, maar de rest laat het afweten. We waren uitgenodigd bij een familie om thee te drinken en hun speciale huisdier te zien. Ze hebben hier baby krokodillen als huisdier. Het verhaal hierachter is dat de Nubische mensen voor de bouw van de dam aan het Nassermeer woonde. Ze waren altijd omringd met de krokodillen, maar sinds de bouw van de dam zijn hun dorpen onder water gelopen en hebben zij elders een plek moeten vinden. Aan herinnering van hun tijd aan het Nassermeer halen zij elke 3 maanden een nieuwe baby krokodil en zetten ze de oudere uit in het meer. Afijn, gekke traditie en is een keer wat anders dan een harig huisdier-mormel. Je kon met de krokodil op de foto, alleen vond ik het erg zielig, want je zag dat de krokodil het er niet mee eens was. Enigszins was ik blij toen we weg gingen zodat dat beessie weer terug in z’n kooi ging. 

Het werd al donker toen we terug aan het varen waren naar de cruiseboot. Reda zou om half 7 nog naar de markt gaan en als je zin had kon je mee. Eerlijk gezegd had ik genoeg gedaan voor vandaag. Ik was nog even naar de eetzaal geweest voor het diner, want mijn tafelgenoot Antoinette (1 van de pensionado’s) was jarig. Het werd op Egyptische wijze gevierd en al het personeel van de eetzaal stond te zingen. De kok had nog een mooie taart gemaakt en het was nog een goede taart ook. Ik taaide af naar bed. Alhoewel er in de bar nog een Nubische show was dacht ik aan de volgende dag dat we om 03.45 uur eruit moesten voor de excursie naar Abu Simbel. Het was een mooie en drukke dag!