Dag 6 – Adembenemend Abu Simbel

De dag begon behoorlijk vroeg. Om kwart voor 4 stond ik op en kwart over 4 zaten wij in de bus richting Abu Simbel. In de ontbijtzaal kregen wij een groot lunchpakket mee met 6 hartige broodjes, 2 zoete broodjes, sinaasappel, 2 bananen, chips en water. Veel mensen hadden d’r kussen vanuit de hut meegenomen om in de bus nog verder te gaan slapen. Toen we eenmaal de stad van Aswan uit waren maakte het landschap plaats voor de woestijn. De koperen ploert kwam rond half 7 op, het was een bijzonder gezicht in de middle of nowhere. De afstand van Aswan naar Abu Simbel was maar liefst 280 kilometer enkele reis! De asfalt weg er naartoe was wel 1 van de betere die we tijdens de reis hadden gezien.

Bij Abu Simbel werden wij verrast door een adembenemend mooi bouwwerk ter ere van de machtige Ramses II samen met zijn vrouw Nefertari. Het bouwwerk komt uit 13e eeuw voor Christus. Met de bouw van de Aswan Dam in 1960 zou het betekenen dat het bouwwerk onder water zou lopen met de komst van het Nassermeer. UNESCO werelderfgoed organisatie heeft er toen voor gezorgd dat de tempel naar een hoger gelegen gebied werd verplaatst. Het is een project geweest waar je u tegen zegt. Op de tempel zie je 4 beelden van Ramses II, elke met een andere leeftijd. Het eerste beeld was die 60 jaar, tweede 70 jaar, derde 80 jaar en de vierde 90 jaar. Binnen de tempel was ook erg indrukwekkend. Je zag veel oorlogs muurtekeningen van de machtige Ramses II. De kleinere tempel die ernaast staat is ter eren van zijn mooiste vrouw Nefertari. Klinkt een beetje gek voor iemand die meer dan 160 vrouwen had, haha! Reda vertelde elke keer als hij weer bij Abu Simbel komt dat er altijd 2 Valken boven de tempels vliegen. Hij wist niet hoe dat komt, maar dat het wel apart is. Bij het betreden van de tempel van Ramses II vond ik een veer van een valk met een prachtige kleur. Het leek wel een teken. Veren hadden speciale betekenis in oud Egypte.

Er stond behoorlijk wat wind bij het Nassermeer. Hier en daar vlogen verschillende hoeden en petten van menig toerist van hun hoofd. Het was tijd om terug te gaan. Aangezien het licht was konden we nu heel de weg naar buiten kijken. Reda vertelde dat door de oorlog in Oekraïne sinds een jaar een project gaande is om tarwe te verbouwen midden in de woestijn. Het was heel gek om in alle droogte van de woestijn grote ronde groene plekken te zien met tarwe erop. Door de aftakking van de Nijl is er voldoende water om er een groene oase van te maken aan tarwe.

In de avond hadden we een Egyptische avond. Ik had mijn Egyptische mannen jurk aangedaan die ik tegen mijn wil had gekocht in Kom Ombo. Na het diner was er in de bar nog een avond met dansen en muziek. Reda had onder andere zijn Egyptische mannen jurk aan en ze vonden het geweldig dat ik er ook 1 aan had. Die avond weet ik niet meer zoveel van. Heb veel staan dansen en aardig wat ouzo shots op. Het duurde daarom niet lang dat ik in slaap viel toen ik eenmaal in mijn kamer was.

Dag 7 – Esna en een koetstocht door Luxor

De ochtend begon wat moeilijk door de vele ouzo shots. Het werd mij al snel duidelijk dat ik een flinke show had opgevoerd en dat ik met heel de Chinese groep heb staan dansen. Iedereen vond het vermakelijk zeiden ze. Met de boot hadden we koers gezet naar Esna. Een authentiek plaatsje vlak voor de grote rivier sluis op de Nijl. We bezochten hier Esna Tempel. De bouw van de tempel begon in het Nieuwe Rijk, maar werd later vervangen in Ptolemaeïsche tijd toen de Romeinse keizer Decius aan de macht was. De tempel is veel lager gelegen dan de huidige stad. Er zijn vermoedelijk nog meer tempels onder de grond waar momenteel huizen gebouwd opstaan. Ze zijn daarom hier nog steeds op zoek naar “nieuwe” tempels. We liepen terug naar de boot en gingen kort daarna insluizen. Het was niet overdreven maar denk dat we maar liefst 10 meter waren gezakt in de sluis. Ik had nog een duik in het zwembad genomen. Ik heb nog nooit zo’n koud bad gehad. Later had ik nog even bij het zwembad gelegen. Het was een vrij relaxed middagje.

Eenmaal in Luxor te zijn aangekomen gingen wij per bus met onze gids Hany naar het centrum voor een paardenkoetstocht. Hany vertelde wat leuke feitjes van Egypte. Zo heeft de McDonalds in Egypte geen Wi-Fi; er gingen namelijk heel veel Egyptenaren heen om er te internetten zonder iets te bestellen en zaten daar dan vaak urenlang achter elkaar. Daarnaast vertelde Hany dat treinen in Egypte altijd te laat zijn. Wanneer een trein ongeveer 30 minuten te laat is dan zeggen de Egyptenaren “de trein is op tijd!”. 

De paarden koets tocht was echt heel gaaf door Luxor. De paarden zagen er goed verzorgd uit. We reden door straatjes heen waar je normaal gesproken niet 1, 2, 3 zelf naartoe zou gaan. Luxor is oud en de appartementencomplexen zijn vaak niet netjes afgewerkt. De elektriciteitsdraden liepen ook van hot naar her. De geuren in de straten zijn vrij bijzonder, ondanks dat ik weinig ruik, ruik ik dit wel. De stad kwam tot leven in de namiddag. Veel mensen zaten bij Luxor tempel in de grasperkjes. Ze weten hier alleen niet wat opruimen is, want op de lege plekjes in de grasperkjes lagen verschillend plastic materiaal van etenswaren. We reden langs het centraal station van Luxor wat wel echt prachtig mooi was. Het was een geslaagde tocht. 

Hany vertelde op de terugweg dat de Arabische Lente ofwel revolutie van Egypte in 2011 het land Ethiopië de kans zag om de Grote Renaissance Dam te bouwen. De dam is gebouwd om elektrische tijd op te wekken, echter was Egypte niet blij met het besluit. Het zou betekenen dat het flora en fauna aan de Nijl zou uitsterven en dat er geen krokodillen of Nijlpaarden meer in de Nijl in Egypte zullen zijn. Een groot deel van het water van de Nijl komt uit het Victoriameer en Ethiopië. Het conflict was zodanig hoog opgelopen tussen de twee landen dat Egypte had besloten het leger te sturen met tanks en gevechtsvliegtuigen richting Ethiopië aan de grens van Soedan. Dit zorgde ervoor dat het de-escaleerde. Voor Egypte was het een groot voordeel dat er een technisch probleem aan de dam was dat niet op korte termijn opgelost kon worden.

Terug op de boot ging naar de eetzaal voor het galgemaal. Atef, de vriendelijke ober, had ik nog een fooitje gegeven. Hij was heel blij ermee. Ze hadden een heerlijke kippensoep die avond en heb er meerdere kommetjes van genomen. Na afloop had ik de rekening betaald van de bar. Ik was bang dat het een dure rekening zou worden, maar ik was slechts €106,- kwijt voor heel de week! Het is sowieso 1 van mijn goedkoopste rondreizen geweest allertijden. Er was nog een buikdansshow in de bar, echter vond ik het wel welletjes en ging mijn koffer inpakken en slapen voor de grote reisdag! 

Dag 8 – De terugreis naar Amsterdam

Voor reizigers geen lange uitslaap sessies, want ook vandaag was weer vroeg dag. Om 6 uur was ik wakker om nog even de laatste dingetjes in te pakken in m’n koffer. Om 7 uur werd het laatste ontbijt maaltijd geserveerd. Hier had ik een flink ontbijt op met aardappeltjes en worstjes. Ik nam afscheid van mijn eettafel vrienden en de vriendelijke ober Atef. Van Atef kregen we nog een lunchpakket mee voor onderweg naar Hurghada. Het was weer net zo uitgebreid als onze lunchpakket toen we naar Abu Simbel waren gegaan. Op de parkeerplaats hadden we afscheid genomen van onze vrolijke gids Hany. Er gingen 4 bussen richting Hurghada, 3 voor de airport en 1 bus met mensen die nog een week in Hurghada bleven. Ik was toch wel klein beetje jaloers op de 4e bus, haha! Van het groene landschap in de buitengebieden van Luxor reden wij richting de dorre woestijn tussen Qina en Hurghada. Dit gebied is wat de meeste mensen ook verwachten van Egypte. Eén grote zandbak met rotsformaties. Halverwege stopte wij voor een kleine pauze. Hier stonden kleine kinderen met kleine geitjes onder hun armen. Uiteraard voor een foto voor een euro. Het zit er al vroeg in bij die kinderen om een echte geldwolf te worden.

Op de luchthaven aangekomen konden we nog niet naar binnen, omdat we er te vroeg waren. Mijn medereisgenoten nodigde mij uit voor een potje regenwormen (een reisspelletje). Dit was samen met een Nederlands stel van mijn leeftijd en 2 broers uit Costa Rica (Fray was 29 jaar en z’n broertje Luciano denk 15 jaar). Het was een leuk tijdverdrijf. Fray woont in Haarlem en werkt als expat. Zijn moeder en z’n broertje bezoekte hem in Nederland en gingen samen op de Nijlcruise. Maar nog even terug naar het regenwormen; het spelletje was nog niet afgelopen, echter hadden we groen licht om de luchthaven in te gaan. De eerste bagagecontroles diende alles door de scanner heen te gaan, dus ook je ruimbagage. Daarna kon je je bagage inchecken en doorgaan naar de paspoortcontrole. Eenmaal door de paspoortcontrole diende wij nogmaals de bagagecontrole te doen. Het was allemaal erg streng. Door alle controles heen liep nagenoeg de meerderheid van de groep richting de Burger King die op de luchthaven zat. Ik kon mij er echt op verheugen in een kipburger. Het was heerlijk! Het potje regenwormen hebben we later voortgezet, uiteraard had ik niet gewonnen. Dat spel is niet voor mij gemaakt om te winnen, haha!

Aan boord kregen wij te horen dat de vlucht 5,5 uur duurde i.p.v. 4,5 uur door heftige tegenwind. Helaas. Maar dat uurtje extra kan er ook nog wel bij op zo’n mega reis. Met de food en drink service had ik weer een heerlijke kroket met een heerlijke La Chouffe biertje gescoord. Nog even goed de reis afsluiten. Op Schiphol was mijn koffer al snel op de bagageband. Het verliep soepel. Ik zat binnen no-time in mijn auto op P3 lang parkeren. Het was een hele gave reis. Het is zeker het aanraden waard! 

Komende reis is een reis door Europa. Van Praag naar Brno (Tsjechië), Bratislava (Slowakije), Boedapest (Hongarije), Wenen (Oostenrijk), Vaticaanstad en Rome (Italië). Dan maak ik gebruik van het vliegtuig en (nacht)treinen. Ook dan zal ik uiteraard weer gaan bloggen en jullie het mooist van al deze landen laten zien. Zie jullie weer in mei 2023! Stay tuned!