Dutchpioneer.nl

Perm dagtrip naar Kungur

Rusland, 26.08.2016
In de ochtend werden wij opgehaald door Mikhail. Hij haalde de gids Natasja erbij. Vanaf het hotel Amaks reden wij langzamerhand naar de buitenring van Perm om naar de ijsgrotten van Kungur te gaan. Ik vroeg aan Natasja of de studenten tegenwoordig Engels leren op school vanwege de slechte beheersing van de taal. Natasja vertelde dat ze het tegenwoordig inderdaad leren, echter wel dat het moeilijk is om in de praktijk toe te passen. De gids Natasja was een gepensioneerde vrouw die vroeger als gids op cruiseboten werkte in Moskou. Maar omdat het pensioen hier behoorlijk laag is, werkt zij nog als part-time gids voor Krasnov (het bedrijf van Mikhail). Ze vind het nog steeds leuk om mensen van verschillende landen te ontmoeten.

Onderweg naar de ijsgrotten in Kungur kwam het boslandschap ons tegemoet. De wegen in Rusland zijn schrikbarend slecht, alhoewel sommige stroken redelijk zijn, is het overgrote percentage slecht. Je mag ook je eigen regels qua snelheid toepassen krijg ik wel is het idee. Althans niet helemaal natuurlijk, als de politie niet in de buurt is. De wegen zijn mede slecht door het strooizout wat in de winter op de straten wordt gegooid. Mikhail is ondanks dat hij gepensioneerd is erg fel. Hij haalde auto’s in of ik in een Too Fast Too Furious film zat.
Inmiddels waren we aangekomen in Kungur. De stad is in de geschiedenis bekend geworden door de handelaren die naar deze stad kwamen. Er werd hoofdzakelijk thee verhandeld. Thee was toen der tijd erg duur. In Kungur gingen we eerste naar de orthodoxe kerk. Mikhail vroeg of we de toren wilden beklimmen en ging het even regelen. Boven was er prachtig uitzicht over Kungur. We gingen vervolgens even het stadscentrum in waar je een bolvormige monument had dat de kruising van de Meridaan lijnen aangaf. Het blijkt als je op de bol gaat zitten dat al je wensen uitkomen. Vanuit Kungur reden wij verder naar de ijsgrotten.
Bij de ijsgrotten had ik op aanraden van de gids een jas gehuurd, omdat het onwijs koud kon zijn. Ik had echter al mijn trainingsjack aan. Voor 100 roubles (€1,30) kon ik de jas huren. Onze gids Natasja had het daarvoor nog over sinkholes dat die veel in de omgeving worden gevonden door een ondergrondse rivier. Vol goede moed met het idee dat we in een sinkhole rijden of dat het op ons hoofd valt zijn wij de ijsgrotten in gegaan.
Er was een extra gids Elena erbij gekomen om de icecaves uit te leggen. De vrouw was Russisch en sprak alleen Russisch, dus onze gids Natasja moest het vertalen. Toen we net de gang inkwamen voelde wij de kou al ons tegemoet te komen. Eenmaal echt binnen begrepen wij wel waarom het zo onwijs koud was. We liepen tegen een muur van ijs aan. De tour was heel interessant over het ontstaan van de grotten. Er waren natuurlijke gipsblokken in de grot die laag over laag zaten. Heel apart gezicht. Op het begin was het -2 en later 5 graden. Te bedenken dar de buitentemperatuur 25 graden was. In de grotten waren meren. Dit was heel erg apart om te zien en dan ook nog dat hier een uniek soort garnaal leef. Op een bepaald gedeelte in de grot zie je natuurlijke rots sculpturen die vaak lijken op dieren. Bijvoorbeeld een schildpad, kikker en gans kon je er in zien. Bij het naar buiten lopen liepen we tegen een warm gordijn aan. We wandelde naar Mikhail toe en gingen lunchen in het hotel bij de Kungur ijsgrotten. De lunch was vrij uitgebreid met broodjes, zoete broodjes, fruitsap, een rijkgevulde soep en pasta met een stukje vlees. Heerlijk allemaal!
Vervolgens gingen we een lang stuk rijden. Weer door de prachtige provincie van Perm. Dit keer reden we naar de gulag “Perm36”. Het communistische vraagstuk kwam bij ons naar boven “Is Rusland veranderd?”, “want wij zien geen strikt regime”. Natasja had onwijs veel van de Russische politiek uitgelegd. Lenin werd altijd wel gezien als iemand die goed was voor de Soviet Unie. Alleen Stalin wat minder, doordat niemand een inbreng durfde te geven in die tijd, want je was verzekerd op minstens een half jaar tot veel langere straf in de Gulag. Er zijn verschillende meningen over Putin. Dat hij corrupt is werd bijna overduidelijk. Het hangt 50/50 van wat ik uit het verhaal kreeg wat mensen over hem denken. 
Eenmaal bij de Gulag te zijn aangekomen kon je wel zien dat het er erg grimmig uitziet. Overal prikkeldraad en tralies. Bij binnenkomst werden we begroet door het personeel en door Natasja onze extra gids. Beetje verwarrend maar we hadden dus nu twee gidsen met de naam Natasja.
De gulag was in twee gedeeltes verdeeld. Het gevangengebied en het werkgebied. Over heel Rusland bevonden zich gulags. De ergste bevonden zich in het koude noorden. Of je nu jong, oud, man of vrouw was je kon met gemak de gulag ingegooid worden. En soms ook nog voor de meest lullige reden. Bijvoorbeeld een foute zin. Zoals de vader van Mikhail. Die was officier in het leger en had tegen zijn soldaten een verkeerde zin gezegd, hogere hand vond dit niet kunnen. Hij kreeg 10 jaar gevangenisstraf in de gulag. Hij heeft het overleeft maar vele andere niet.
Onze extra gids Natasja liet ons de cruel leefgebieden zien waar de gevangen opgesloten zaten. Normaliter zaten ze met 200 man in een slaapruimte die je hooguit voor 40 man zou kunnen dienen. Ook liet ze de isoleercel zien. Hier moesten ze onderdelen maken in onhaalbare kwantiteit voor strijkijzers. En als het de officiers niet goed genoeg was mocht je gewoon langer blijven om het wel te halen. Onze oudere gids Natasja zat met de gids van de gulag te praten over ons in het Russisch. Ze zei “you are both so young”. Wij begrepen hier niets van waarom ze dat vertelde, maar langzamerhand kwam de aap uit de mauw. Ze vonden ons erg knap, haha! …dus lezers ik blijf in Perm er zijn vele kansen voor mij hier, haha!
In een bepaalde hal waar vele leiders werden getoond op een muur praatte onze extra gids Natasja over het verloop. Je kon zien dat ze het er erg moeilijk meehad om over te praten. De gulags zijn gesloten sinds 1978, dus allemaal nog vrij recent. 
Baby’s en kinderen werden vaak expres verwijderd van hun ouders en overleden vaak kort daarna. Dit omdat ze de moeders nodig hadden om te kunnen overleven met de voeding. Mannen moesten per dag 3 kuub schoon gezaagd hout aanleveren. 
Een gulag is een organisatie wat uit meerdere kampen kon bestaan. Per gulag waren er gemiddeld 200 doden per dag. Erg confronterend! Het was iets waar ik echt van geleerd heb over de Russische geschiedenis. Verschrikkelijk en zo mega recent nog! Hoogstwaarschijnlijk was een familielid van onze extra gids Natasja ook wel de dupe van deze verschrikkelijke periode. Ontsnappen was vrijwel onmogelijk. Er waren 5 prikkeldraad wanden met daartussen Duitse herders en de laatste was een omgefreesd stukje land zodat voetstappen zo gezien konden worden. Er stond elektrische tijd op het draad en een systeem dat de wachttoren wist dat iemand over het hek was geklommen. De gulag was een bizar iets en heeft een indruk achter gelaten, vandaar de lange tekst erover. 
We hadden nog even het gastenboek in het Nederlands geschreven voor Natasja en gingen vervolgens terug naar de stad Perm. Mikhail is heel erg gepassioneerd voor het werk wat hij doet en zeker nu ik als medewerker van de Treinreiswinkel hier bent. Daarom stopte hij nog even bij de oliememorial. Kort nadat olie voor het eerst was ontdekt werd het ook in Rusland gevonden en werd olie-industrie booming. Een liter benzine kost hier maar €0,50. Mikhail liet in Perm nog de staalfabriek zien en oude Russische tanks en raketwerpers. In de Tweede Wereldoorlog kwamen 100%, dus alle helmen, uit Perm vandaan ze waren uitgekozen tot de beste las-stad in Rusland vijf keer op rij. 
In hetzelfde gebied van de staalfabriek waren nieuw bouwhuizen gebouwd en worden voor ongeveer 2.500.000 roubles verkocht. Dat staat tegenover €39.000 voor een nieuw bouwhuis! 
Terug bij het hotel hadden we Mikhail en Natasja hartelijk bedankt en nog 500 roubles (€7,50) p.p. Gegeven. Mikhail ging er Piva (bier) voor kopen want hij houdt van bier. Vandaar dat ik hem goed kon vertrouwen, haha! Natasja ging er iets voor haar kleinkind voor kopen. Erg leuk!
Wij gingen even de highlights opschrijven voor het reisverslag, want het was een geweldige dag met mega veel impressies. Daarna gingen we weer in het hotel eten, want ze hebben goed eten en koude Piva’s. Omdat we in het hotel een bowlingbaan hadden wilden we eigenlijk gaan bowlen, maar er was niemand achter de balie. Er waren een paar Russen die zich afvragen waar vandaan kwamen, “Galangee!” Hadden wij gezegd. En gingen wat rookgebaren maken. Gelukkig dat de bowlingbaan attendant er niet was, want anders had dat nog grappig kunnen worden!

Rusland, 24.08.2016
De dag van vertrek uit Moskou richting Perm stond deze dag centraal. Gisteravond hadden wij nagenoeg alles ingepakt, omdat er het één en ander georganiseerd moest worden. 
Eerst hadden wij ontbeten en vervolgens nog even gerelaxt in het hotel, waarna wij doorgingen naar het metrostation om naar het treinstation Moskou Yaroslavsky te gaan. We waren redelijk vroeg waardoor wij drie uur hadden gewacht in de terminal. Opvallend was dat niemand echt zichzelf bezig aan het houden was met vermaak. Niemand was bijvoorbeeld muziek aan het luisteren of een boek aan het lezen. Een uurtje later ging er een pianist spelen in de grote vertrekhal. Door de grote van de vertrekhal was er een extra hard geluid. Het apart, maar heel gaaf!

Inmiddels was het tijd en liepen wij naar het perron 1a. Dit is waar alle lange afstand treinen vertrekken richting het oosten van Rusland. We namen trein 70 richting Chita. De deur van rijtuig 6 was nog gesloten, maar werd al snel geopend. De conductrices waren hoogstwaarschijnlijk rond mijn leeftijd, super behulpzaam en aardig. Ze begrepen vrij weinig van de Deutsche Bahn tickets, echter hadden wij een briefje meegekregen met vertaling. Dat hielp enigszins. 

De blonde conductrice kwam langs met souvenirs. Wij namen niks, maar je kon zien dat ze dat jammer vond. Ik verneem dat zij hier commissie van krijgen. Gezien het gemiddelde inkomen in Rusland kan ik begrijpen dat ieder iets bij wil verdienen. Het ligt namelijk rond de €500 tot €750 gemiddeld per maand. En het werk van een conductrice is echt zwaar, met alle reizigers en de werkzaamheden die zij moeten. Ik heb flink respect voor de mensen die onder de zware werkzaamheden nog kunnen glimlachen, zoals onze conductrices.

De trein is comfortabel, echter wel veel ouder dan de Parijs-Moskou Express. Ik kan nog steeds niet begrijpen hoe luxe die trein was! Ik kan mij goed vermaken hier. Een man kwam net na vertrek vanuit Moskou naar mij toe dat ik met een fotocamera klaar moest gaan staan, want er zou een mooie kerk komen. En dat was zeker zo! Ik was erg blij dat hij het had gezegd. 
Na een korte power nap kregen wij helaas bij het volgende station kamergenoten. We kwamen aan in het plaatsje Yaroslavl. Ik ging hier eruit nog even uit om een ijsje te kopen op het station. Op bepaalde stations stopt de trein langer zodat je even je benen kan strekken of net als ik even iets te kopen. We hebben even samen met onze nieuwe kamergenoten gezeten toen we maar naar het restauratierijtuig zijn gegaan. Hier waren ook weer hele aardige treinstewardessen. Ik had een schnitzel en een sort of patat. Het was niet veel, maar net genoeg en de smaak was vrij goed. Daarnaast hadden we wat Tsjechische pilsjes opgedronken. De serveerster was erg behulpzaam. Op het station waar we tussendoor hadden gestopt waren fruitverkopers. Er is een immense concurrentie tussen de locals om het fruit te verkopen aan de treinpassagiers. 
Ondertussen waren we even gaan kijken of de kamergenoten aan het slapen waren, want we hadden ons dan voorgenomen om nog even terug te gaan naar het restauratierijtuig. En ze waren al aan het slapen. Dus wij gingen terug. In het slaaprijtuig had ik nog wat souvenir klompjes gepakt vanuit Nederland. Die had ik aan de treinstewardessen gegeven. Ze vonden het heel erg leuk en kregen een brede lach op hun gezicht. Leuk! Gezien dat de gemiddelde Russische man hier vrouwen behandelen als vee vonden ze het waarschijnlijk ook leuk te zien dat het ook anders kan. 
Het was vrij gezellig in het restauratierijtuig. Alleen waren er weer een hoop soort vage gasten hier. Ze zien er erg agressief uit. Er was een vrij onverzorgde en onhygiënische man die onwijs dichtbij de treinstewardess ging zitten. Je kon zien dat de treinstewardess dit niet leuk vond. Gelukkig voor haar gingen wij weg dus moest ze opstaan om voor ons de rekening op te stellen. Ze was verlost van die rare gast. Op de terugweg kwamen we onze leuke blonde en brunette treinstewardessen tegen. Ik zei “Privet” (hallo), zei hadden privet terug gezegd en nog iets achteraan. Helaas is de taal moeilijk te begrijpen, maar met veel lachen weten we dat het gewoon goed zit met onze treinstewardessen. Ze zijn in ieder geval de leukste en vrolijkste tot nu toe. 
Het landschap is vanuit Moskou veel boslandschap geweest en veel heuvelachtige weilanden. Af en toe zijn er moerasgebieden, dorpjes hebben doorgaans geen asfaltwegen en zie je veel vervallen gebouwen die wel nog bewoond zijn. 

Rusland, 25.08.2016

Vanochtend werden we al vroeg wakker na een enigszins goede nachtrust. Ik stond al om 06.00 uur naast mijn bed te springen, het hier namelijk heel vroeg licht. Bij de treinstewardess had ik een “Chay” (thee) besteld voor 33 roubles (€0,50). Omdat de Russische beren in ons coupé nog in winterslaap lagen was het nog niet mogelijk om herrie te maken om mijn eigen thee te pakken. Het rijtuig werd regelmatig met een war, sopje schoongemaakt. Erg netjes! 
Het restauratierijtuig ging pas om 09:00 open. Wij gingen rondom die tijd naar het barrijtuig en alle gasten zaten al aan het bier… Bizar. Het ontbijt bestond uit “Blinis” (pannenkoeken) met jam. Ze waren alleen ons vergeten. Na een half uur kwam de hoofdconductrice en vroeg of wij het ontbijt al hadden gehad. Nee dus. Ze hadden ze snel daarna gemaakt. 
De ochtend en middag had ik veel ut het raam zitten staren naar het landschap dat aan mij voorbij ging. Het was erg warm in de trein. Ik was daardoor veel in de gang te vinden, omdat daar de ramen open konden. 
Bij aankomst in Perm moesten wij over de spoorrails lopen om op het perron te komen die grensde aan de ingang van het station. Voor enig moment konden wij Mikail onze tourguide niet vinden. We waren hem blijkbaar voorbij gelopen, want hij was op plaats van bestemming. Ik vertelde dat ik voor de Treinreiswinkel werk en nam ons kort mee naar zijn kantoor waar zijn personeel en vrouw hadden ontmoet en liet foto’s zien van Perm en omgeving. Rond de 70% van de provincie is begroeid met bos. Het is een bos rijk land en ligt onderaan de voet van het Oeralgebergte. Later liet hij nog meer met zijn auto zien van de stad Perm. Persoonlijk vind ik de stad Perm erg mooi. Veel typische Russische kerken en een typisch Russische levensstijl. Het is meer een échte stad die niet onwijs is gerenoveerd net als Moskou. Mikail liet ons de “groene lijn” zien. Dit is een toeristische route die je kan volgen in de stad. Er is een groene lijn geverfd op de straat. Vervolgens reed hij ons naar het hotel Amaks. Een super luxe hotel met een groot restaurant, souvenir shop, bowlingbanen en wellness faciliteiten. De kamers zien er ook heel mooi uit met een minibar gevuld met frisdranken tegen een lage prijs en ze hebben een wasservice. Hier hebben we gelijk gebruik van gemaakt. Het was binnen no-time klaar! Ideaal!!
We gingen even eten in het restaurant waar ik typische Russische gerechten had gegeten. Een bord met vleespasteitjes en een spies met champignons en kip in bladerdeeg opgerold. Het was erg lekker. Het restaurant was in een soort Midden Oosten stijl. 
Ná het eten waren we de groene route gaan lopen. Wij liepen net het hotel uit toen wij de Kama rivier zagen, eerder vandaag passeerde wij de rivier over de brug en zagen we een grote brand bij een treinen die olievaten vervoerde. De stad Perm is oud, maar wel mooi. Er is een mooi park in het centrum en vele winkels. Er waren overigens constant straaljagers die over Perm vlogen. Ik zei nog tegen Nils “De Russen komen!” …of waren die er al? haha. So far een échte aanrader alvast op de route naar Beijing. Morgen de tour naar Perm36 wat de meest bekendste Gulag in Rusland is en naar de ijsgrotten van Kungur. Stay tuned for more!