Het Baikalmeer
Irkutsk/Listvyanka/Bolshie Koty
Rusland, 01.09.2016
De eerste ochtend dat ik niet goed geslapen had in de trein. Er waren meer bochten in de nacht en elke keer als we stopte in de nacht hoorde we een raar muziekje uit de radio komen. Het weer was overigens prachtig en het landschap nog des te meer. Aangekomen in Irkutsk stond onze transfergids klaar om ons naar Listvyanka te brengen. Een dorpje aan het Baikalmeer. We reden door Irkutsk en het viel meteen op dat de stad moderner is en meer ontwikkeld is dan voorgaande steden met een populatie net zo groot als Irkutsk. Tijdens de transfer haalde we nog verschillende mensen op. Waaronder een aantal Australiërs. Heel toevallig had ik mijn vest aan van Australië. Ik begon een praatje met ze. Door mijn accent dachten ze wel dat ik voor enige tijd in Australië had gezeten. Erg grappig! Zij verbleven ook in het Baikal chalet in Listvyanka.
De chalet was echt onwijs prachtig en helemaal van hout. We werden vriendelijk begroet door de huiseigenaresse en konden eventueel thee, koffie en koekjes pakken als welkomsthapje. De huiseigenaresse had ons de kamer toegewezen en bij binnenkomst stonden we versteld van het mooie uitzicht en de comfortabele bedden. We hadden vanaf het balkon direct uitzicht op het Baikalmeer. Door de slechte nachtrust hadden we even een uurtje niets gedaan. Daarna gingen we pas het plaatsje Listvyanka verkennen.
Het dorpje straalt een enorme rust uit. Vooral door de zonnige dag wat net extra aangenaam. Onze gids had wat tips gegeven wat betreft etenszaakjes en bezienswaardigheden. Vanuit het chalet was het ongeveer 7 à 10 minuten naar de Oever van het Baikalmeer lopen. Het is, ondanks de grote toerismestroom, nog erg ongerept. Straten en boulevard is redelijk vervallen, maar dat geeft de sfeer aan Listvyanka. Je tref veel eetkraampjes, souvenirshops en cafeetjes aan.
De bootexcursiemaatschappijen probeerde ons binnen te lokken. Voor ons is echter alles al geregeld, want tijdens de transfer kregen wij de ferry tickets voor het plaatsje Bolshie Koty, 20 kilometer van Listvyanka en ook onze treintickets van Irkutsk naar Ulaanbataar. Ideaal dus! …maar we gingen natuurlijk lopen. We liepen vanuit de chalet naar de uitmonding van het Baikalmeer ongeveer 5 kilometer verwijderd van de accommodatie. Halverwege Listvyanka is de bakkerij die ook dient als restaurant voor ander eten. Op aanraden van onze gids hadden wij hier gegeten. Op het menu stond Omul vis. De Omul vissen leven alleen in Lake Baikal. Het was een soort kibbeling smaak.
We liepen verder richting de kabelbaan die wij niet hadden kunnen vinden, althans toen we de kabelbaan hadden was die gesloten. Vlakbij was het Baikal museum waar we heen zijn gegaan. Hier werd het ontstaan van Lake Baikal weergegeven. Hoogstwaarschijnlijk is het een meteoroïde geweest die Lake Baikal zo heb gemaakt en aardplaten die waren verschoven.
In het museum waren ook aquariums met vissen die hier leven. Bekende zijn de stur en karpers. Daarnaast nog de Omul vissen. Het Baikalmeer kent ook zijn eigen zeehondensoort. Die waren ook in het museum. Ze hebben geen nek en zijn behoorlijk dik. Het lijken wel dobbertjes van een vishengel.
Na het museum gingen we nog een Botanische tuin/Tree walk in waar we prachtig uitzicht hadden op het Baikalmeer. Uiteindelijk zijn we teruggelopen naar het chalet. Onderweg kwamen we kiezelstranden tegen waar de locals inmiddels lagen te zonnen. In het chalet was de relax modus aangegaan en gingen we vervolgens naar het diner. Het was onwijs goed! Wij hadden kipfilet met rijst. Een Oostenrijker die we in de transferbus tegenkwamen kwam ook eten. Uiteindelijk hadden we daar nog even meezitten te praten. Hij was al naar Mongolië geweest en doet de Trans Mongolische Route andersom. All-in-all ervaring is dat Listvyanka een super plaatsje is. Een aanrader!
Rusland, 02.09.2016
De bedden waren zo comfortabel dat ik weer helemaal opgeladen was van de voorgaande nacht in de trein. Al vroeg in de ochtend om 07:30 stonden we al aan de ontbijttafel, echter serveren zij pas om 09:00, dus gingen we nog even naar boven. Het weer was niet al teveel. Het was koud en regenachtig. Eenmaal bij het ontbijt kregen we van alles geserveerd. Onwijs uitgebreid en oneindig veel thee en koffie. Door het weer hadden we niets gedaan tot 11:30. Van de eigenaresse kregen wij te horen dat we onze bagage mochten achterlaten in de kamer van de chalet. We hebben namelijk twee nachten in Listvyanka en één nacht onderbreking in Bolshie Koty. Hoogstwaarschijnlijk is dus de kamer voor drie nachten afgeblockt in Listvyanka. Dat was natuurlijk super aardig van de eigenaresse. Dat scheelt aardig wat bagage op de ferry.
Om 11:30 ging ik naar beneden even de taxi regelen. De eigenaresse gaf aan dat een taxi om 13:00 ruim op tijd zou zijn omdat de ferry wat vertraging had. Niet heel raar want de ferry komt uit Irkutsk 70 kilometer van Listvyanka vandaan. Ik ging even een bakje koffie doen met vier Nederlandse dames die in het restaurant zaten. Gisteren hadden we er al twee ontmoet en er waren net twee aangekomen. Die hadden net een directe treinrit van Moskou naar Irkutsk erop zitten. Alle vier hadden ze bij de Treinreiswinkel geboekt. Er was bij het ontbijt ook nog eenkoppel die bij Treinreiswinkel had geboekt. Ik zei niets, haha! Ze waren erg benieuwd naar onze reis, vanwege de vele bouwstenen die wij hadden.
Later zat ik alleen nog met de twee dames die we gisteren al hadden ontmoet. Zij vroegen waar ik de reis had geboekt en tegen hun had ik wel verteld dat ik voor de Treinreiswinkel werkt. Het pakte goed uit, want ze vonden het allemaal perfect geregeld. Inmiddels was het tijd. De taxi was gebeld door de eigenaresse en stond om 13:00 voor de deur. De taxi hadden we gedeeld met een Oostenrijkse reiziger die ook naar Bolshie Koty ging. Bij de ponton moesten we nog even wachten. Er waren ook twee Zwitserse gepensioneerde reizigers. Die waren meerdere malen in Nederland geweest en zelfs in Hoek van Holland. Na ongeveer 40 minuten kwam de ferry. Op de ferry zat al onze guide die ons begeleiden aan land in Bolshie Koty. Ze spraken allemaal erg goed Engels. Na ongeveer 20 à 30 minuten kwamen we aan in Bolshie Koty. Ze hadden de ferry gewoon op het kiezelstand geland. Het dorpje is 40 jaar terug in de tijd. Alle huizen zijn van hout, er is één supermarkt en zelfs geen kerk, zoals je in bijna elk Russisch dorp wel tegenkomt. Er rijden in totaal twee auto’s, er lopen koeien, paarden en honden los. In de winter wonen hier maar 25 mensen. De straten zijn hier niet meer dan een grindpad.
De Bolshie Koty chalet zag er prachtig uit. Het gebouw is geheel gemaakt van Siberisch Grenen. Bij aankomst kwam de huiseigenaresse en leidde ons direct naar de kamer. Ze vroeg hoelaat we in de Russische sauna “Banya” wilden. Dit hadden wij om 18:30 gepland voor een uur. Nog even ontspannen en gingen vervolgens lunchen. Ze hadden een soepje gemaakt en hadden vele broodjes, salade en koekjes op tafel staan. Teveel om op te noemen en al helemaal om op te eten. Na de lunch gingen we even een kort rondje lopen in het dorpje en even naar de supermarkt waar ze nog redelijk wat verkopen!
Terug in de chalet was het bijna tijd voor de Banya. We werden om 18:30 gehaald en gingen naar de Banya. Een banya heeft een zitkamer met normale kamertemperatuur, een doucheruimte aangrenzend aan de sauna. In de banya is het 80 graden, maar locals stoken hem vaak op tot 100 graden. In de banya heb je bladerentakken in kruidenwater die je nat moet maken en na enige tijd tegen je aan moet slaan. Het was aardig heet. Na 10 minuten gingen we er even uit omdat dit wordt aangeraden. Toen nogmaals 15 minuten erin …en wat we na 15 minuten hadden gedaan zou iedereen ons voor gek verklaren. We zijn namelijk vanuit de banya naar Lake Baikal gerend en er in gedoken. Het was aardig koud. We hebben in ieder geval wel een duik genomen in Lake Baikal. Ze zeggen dat je met een duik in Lake Baikal 20 jaar langer leeft. Kort na de duik gingen we nog even terug in de banya. Toen was het tijd voor diner en kregen we weer onwijs veel eten. Erg lekker allemaal! En ze zorgen ervoor dat je echt genoeg heb door meerdere maken te vragen of je nog iets extra’s zou willen hebben. We zaten met de Zwitsers en Oostenrijkers. Er zij er behoorlijk wat op deze reis. Vandaag was weer een mooie ervaring!
Rusland, 03.09.2016
Wakker geworden in Bolshie Koty was uiteraard goed. Helaas zat het weer totaal niet mee. Het regende en het was mistig. Om 09:30 gingen we ontbijten. Iedereen zat al aan de tafel van het chalet. We werden weer volgepropt met eten. Door het weer zijn we in de middag pas een rondje om het dorp gaan wandelen. Echt alle huizen zijn gemaakt van hout met hier en daar een betonnen fundering. Over het riviertje waren van stukken resthout een bruggetje gemaakt. Heel primitief maar erg leuk om te zien. De heuvel op kwamen we nog wat koeien tegen die op hun gemak lagen te grazen. We gingen terug naar het chalet, want het begon te regenen. Om 15:00 was er lunch nog net voor we weg uit Bolshie Koty met de ferry. Bolshie Koty was het rustpunt van de intensieve reis met veel impressies. De ferry terug was aangenaam verlopen, helaas het teruglopen van de ponton naar het chalet in Listvyanka wat minder. Dat was namelijk 4 kilometer lopen in de regen. Er was geen taxi. Onderweg lagen er grote plassen op de weg. We keken goed uit naar de auto’s die voorbij reden. Op een moment dachten we dat iedereen wel rekening er mee houden toen er opeens een hele luxe Range Rover keihard door een plas reedt en ons zeiknat maakte.
Terug in het chalet hadden we snel een douche gepikt en gevraagd of we nog een was konden draaien. Dat was mogelijk. Even later gingen we eten en hadden we wel een piva verdiend. Tijdens dat het eten werd geserveerd viel het stroom uit. Dat was erg handig met de Omul vis te fileren! Niet! Haha. Uiteindelijk kwamen we met Nederlandse dames aan de praat die naast ons aan de tafel zaten. De eigenaresse had kaarsjes op de tafel gezet en het was eigenlijk super gezellig! Ook de Nederlandse dames hadden geboekt bij de Treinreiswinkel. Toen het licht weer aanging na een aantal uur had de eigenaresse vodka ingeschonken voor iedereen. Een tafel achter ons zaten er al wat mensen aan de vodka, maar schrokken toen het licht aan ging hoeveel ze al hadden opgedronken, haha! Het was een super gezellige avond!
De komende vier dagen hebben wij geen internet. We zitten twee nachten in de trein richting Mongolië, Ulaanbaatar toe en twee nachten in een Mongoolse gertent. Vanavond stappen Irkutsk tijd op de trein. Zodra we in het hostel zijn zien jullie wel een bericht verschijnen op Twitter of als blog!
