Mongolië/China, 09.09.2016

De transfer was niet komen opdagen, ondanks ik duidelijk in 24-uur tijd 06:45 had getoond aan de receptioniste. Gezien de vertrektijd van 07:35 zijn we maar de 2,5 kilometer met onze bagage gaan lopen. Totaal niet fijn! Op het station van Ulaanbaatar hadden ze geen elektronische borden met de vertrektijden van de trein, dus hadden we het gevraagd aan de info-desk. Zoals we moesten begrijpen kwam de trein op spoor 1 aan.

Gelukkig klopte dit wel! Bij binnenkomst in de trein werden we verrast door onze eerste klasse slaapcompartimenten met eigen douche en toilet. Echt prachtig mooi! Alle ‘’bad thoughts’’ waren meteen afgenomen. De trein bleef tot 08:30 staan op het perron. We waren dus veel te vroeg. Door de verschillende info waren wij het spoor bijster.

Toen de trein ging rijden zijn we naar het restauratierijtuig gelopen. Ook hier werden we verrast hoe mooi het rijtuig was! Al het interieur was gemaakt van ambachtelijk gemaakte houtsculpturen en patronen. Het eten was ook erg goed. Ik had een koffie en een omelet met worst.

Ná het ontbijt was het douchetijd en nap-time. Ná een half uur werd ik wakker in de Gobi Woestijn. Het was prachtig weer! De Gobi Woestijn is één grote leegte aan landschap met kleine struikjes. Regelmatig zagen wij wilde kamelen, geen dromedaris, maar echt kamelen. Ik krijg het ‘’Nullabor Plain’’-gevoel toen ik in Australië een dag lang door de woestijn ging. Het is echt een relaxte reis. Gewoon even helemaal niks doen.

Later gingen we naar het restauratierijtuig waar we Rianne en Hanka tegenkwamen. Ook kwamen we de Poolse Mirjam tegen. In de trein ontmoet je vaak dezelfde mensen. Erg leuk! Tenminste als je leuke mensen ontmoet natuurlijk! Daar hebben wij erg geluk mee. In het mooie restauratierijtuig hadden wij al vroeg wat gegeten. Dit vanwege de lange grenscontrole bij beide grensovergangen van Mongolië en China.

Laat in de avond kwam de paspoortcontrole aan de Chinese Grens. Het paspoort waren we voor enige tijd kwijt. De trein reed een loods binnen om het onderstel te veranderen van breed naar smal spoor. Ik was blij dat ik nog had geslapen in de middag. Dit had ik ook expres gedaan voor de avond. Na het veranderen van het onderstel kwam de vrouwelijke douane en gaf ons de paspoorten terug. Eenmaal uit de loods zijn we gaan slapen.

China, 10.09.2016

Hoge flats en industriële gebouwen is het beeld waarmee ik vanochtend opstond. Het was het plaatsje Jiningnan. Een typisch beeld voor een booming Chinese stad die in no-time groot is geworden. Ná een heerlijk warme douche op de rails gingen we naar het Chinese restauratierijtuig. ‘’Ni Hao’’ is hoe ik binnenkwam. De serveerster hadden ‘’Ni Hao’’ terug gezegd. We hadden kip met rijst in de ochtend. Het was erg lekker!

Het landschap leek een beetje op Mongolië, maar met meer landbouw en huisjes er tussendoor. Ná de stad Zhang Jiakounan reden we verder door de weilanden en bergen. Het is duidelijk veranderd ná Zhang Jiakounan. Je zie veel maïsvelden langs het spoor. Sommige steden doen mij erg denken aan de documentaire ‘’The Mayor’’ die was opgenomen in Datong. Een plaats waar we vanochtend vroeg langs zijn gereden. In de documentaire zie je hoe voormalige burgemeester van de stad een mega ontwikkeling doorzet om Datong op de kaart te zetten als fijne stad om in te leven. Vanuit de trein zie ik veel van dit soort ontwikkelingswijken.

Dichterbij Beijing kwamen er meer massale flats en zagen we ook de high speed bullet trains. Er waren nog enkele minuten te gaan op onze Trans Mongolische reis. Heel erg vreemd dat het dan eindigd. Eerst was de trein een huis geworden en nu is het al het laatste traject. …sterker nog de laatste minuten!

Bij aankomst op Beijing Railway Station konden wij het nog nauwelijks geloven dat de laatste treinreis erop zat. We liepen door de lange passagierstunnel naar onze transfer toe, want daarvoor stond onze transfergids netjes op het perron te wachten. Een selfie verder met Beijing Railway Station erop liepen we een stuk verder. Onze transfer was in een nieuwe VW wagen met lerenbekleding en geen barst in de ruit, zoals de van onze transfer eruit zagen, haha!

De stad is al vele malen beter georganiseerd vergeleken met de Russische en Mongoolse steden, echter weet het verkeer het nog steeds de plank mis te slaan voor Nederlandse begrippen. Onderweg tijdens de transfer zie je verschillende steegjes waar het nachtleven extra lokaal is. Iets verder reden wij zo’n steegje in. Het werd duidelijk dat ons hotel verborgen zat in een bruisende Chinese wijk.

In het hotel hadden we onze bagage gedropt en waren we snel de straat op gegaan voor wat sightseeing. We hadden tenslotte al een douche gehad in de trein. Eerst gingen we naar de Lama Tempel die erg bekend is in Beijing. Een groot voordeel was dat dit maar +/- 15 à 20 minuten lopen was van ons hotel. De Lama Tempel was erg mooi. Opvallend zijn de jonge mensen die hier in grote getallen voor de Buddha bidden. Binnen in de Lama Tempel troffen we net zo’n grote Buddha aan als in Ulaanbaatar. De Chinese zijn net als de Mongolen erg bijgelovig. Als je bijvoorbeeld op de drempel staat terwijl je door een deur of poort loop, dan brengt dit ongeluk.

Ná de Lama Tempel liepen we naar het metrostation voor 5 minuten. De metro in Beijing is super beveiligd met luggage-scans. In de metro is het tevens ook behoorlijk druk. Algemene indruk is dat de metro een stuk eenvoudiger is dan Moskou. Vanuit het metrostation Tianenamen West kon je de Verboden Stad al zien liggen. Tegenover is het plein van de Hemelse Vrede. We liepen na twee grondige security scans de Verboden Stad binnen. Het was zo ontzettend mooi! De keizerlijke gebouwen is hoe ik mij Beijing had voorgesteld gewoon onwijs gaaf!

Ná de vele delen van de immens grote Verboden Stad hadden wij het einde bereikt. Aan het einde zijn we nog naar een tempel gegaan die aangrenzend was aan de Verboden Stad van deze tempel hadden wij prachtig uitzicht over de gehele stad. Het was wel even klimmen maar voor 2 Yuan (€ 0,30) entree kun je natuurlijk geen lift verwachten.

Vanuit deze tempel zijn we teruggelopen naar het hotel dit was ongeveer 1 à 1,5 uur lopen. Tussendoor hebben we goed van de Chinese cultuur kunnen proeven door de vele straatjes die we hadden bewandeld. Uiteindelijk in het hotel ging ik nog even beneden buiten relaxen met een paar Puijûs, die tegenover bij een Chinese local waren gekocht. Het was nog heerlijk en met uitzicht op de binnenplaats van het hotel was het uiterst plesant. Tot mijn grote verbazing zag ik ná een uur Lindi en Anne, onze medereizigers die we hadden ontmoet in Siberië en Mongolië, die opeens de binnenplaats op liepen. Hier heb ik nog gezellig een Piva mee gedronken. Nils kwam later naar beneden en hadden toen besloten om gezellig samen uit eten te gaan in het bruisende lokale steegje waar wij verbleven met ons hotel. Het was een super gezellige avond! Die hebben we gespendeerd bij een gezellige bar aan het einde van straat waar jezelf het aantal spiesjes van kip, lam of groenten kon bestellen. Erg leuk concept.

De locals zaten buiten aan een grilplaat met een ontbloot bovenlijf. Dat is vrij normaal hier in Beijing. Er waren ook verschillende bierzaakjes die opmerkelijk veel Belgisch bier hadden. Het was een mooie einde van een prachtige sightseeing dag in Beijing. De volgende ochtend moesten wij weer vroeg opstaan voor de tour naar de Chinese muur.