Vrijdag 11 augustus 2023 – Grand Brewery Tour 

De ochtend begon weer relaxed. We hadden ontbeten en een bakkie gedaan in de caravan. De heftige regenbui van de vorige dag was weer opgeklaard. In eerste instantie hadden we maar twee nachtjes op de camping van Marbella en Scott gestaan, echter hadden we het zo naar ons zin dat we besloten hadden om nog een nacht te blijven. Alleen was het niet meer mogelijk om op de staanplaats te staan, want die was verhuurd aan andere mensen. Eigenlijk maar goed ook… want op het moment dat we de tent gingen afbreken was het enorm drassig rondom de tent vanwege de enorme regenbui. De tent konden we te droge ophangen bij de caravan van Marbella en Scott. Toen de staanplaats weer leeg was, had Monica met haar auto naar de parkeerplaats gereden. We zijn vervolgens met de auto van Marbella weg gegaan richting een Italiaans restaurant, genaamd ‘’Piecasso’’ in het plaatsje Stowe. Eén of andere manier betekent Pie toch pizza in Amerika, haha. Aangezien we niet heel lang geleden ontbeten hadden, namen wij 2 pizza’s om met zijn vieren te delen. De pizza’s waren heerlijk. Het mooie is dat de pizza’s voor onze begrippen ‘’New York’’-pizza’s zijn. New York Pizza’s zijn iets dikker qua bodem. Ik vind het heerlijk om eerlijk te zijn. Italiaanse pizza’s hebben een hele dunne bodem. Wel lekker, maar ik zit er niet echt vol van haha. Misschien ben ik wel Amerikaans… haha! 

Van Piecasso gingen we naar The Alchemist brouwerij. De brouwerij was erg hip binnen. Ze hebben heel veel verschillende soorten biertjes die er lokaal worden gebrouwen. Buiten hadden ze een groot veld met een barretje erop en spelletjes die je kon spelen. Wij gingen aan zo’n beerfest tafel zitten. Ik zat aan een IPA genaamd ‘’Focal Banger’’. Letterlijk heel Amerika heeft overal wel een goede IPA, de Focal Banger was er één van. Van The Alchemist gingen we naar een Cider Brouwerij ook in het plaatsje Stowe …nu mag je 3 keer raden hoe de brouwerij heette …Stowe Cider, haha! We hadden alle 4 een andere cider flight genomen met daarop 4 kleine glaasjes. Er waren dus 16 smaken, elk glaasje gaven we rond aan elkaar, zodat we zo ook alle 16 geproefd hadden. Van de Stowe Ciderbrouwerij zijn we naar Cold Hollow brouwerij gegaan. Ook hier hebben we een cider flight genomen. Of te wel, we hadden aardig wat zitten zuipen, haha! Bij Cold Hollow brouwerij zat ook nog een leuke souvenirzaak naast waar we waren geweest. Hier maken ze Maple Syrup. In de staat Vermont zeggen ze dat ze betere Maple Syrup hebben dan Canada. Nu heb ik niet echt het verschil geproefd, maar wie weet is het zo! 

Als laatste stond de Ben & Jerry’s ijsfabriek op het programma. Nu kennen de meeste wel Ben & Jerry’s, maar het meest bizarre was (wat ik dus ook niet wist), is dat dit de allereerste fabriek was die ze hadden geopend. In 1985 begon hier Ben & Jerry’s, wat uitgroeide tot een marktleider in gekke ijssoorten. Monica vertelde mij dat er smaken zijn die alleen hier worden verkocht. Je kon ook echt een mega emmer ijs bestellen, genaamd de Vermonster. Hier kan je met een hele familie van eten, haha! Er stond een behoorlijk lange rij om een ijsje te kopen, desondanks ging het behoorlijk snel. We kregen echt een mega groot hoorntje met daarin/daarop een paar grote scheppen met ijs. Het was écht lekker. Voordat we terug naar de auto gingen liepen we nog even langs de ‘’Flavor Graveyard’’. Dit was een soort begraafplaats met alle smaken die niet meer bestaan. Heel grappig was dat sommige soorten soms waren teruggekomen, dus je zag 2 data dat het ijsje was ‘’overleden’’, haha! 

We reden terug naar de camping en Monica was zich al aan het verheugen op het avondeten wat Scott ging maken, namelijk hibachi. Ik had er eerlijk gezegd niet eerder van gehoord, maar het is een soort bruine rijst (witte rijst met soya sauce), kip, garnalen en groenten zoals courgette en champignons. Terwijl Scott aan het koken was, had Marbella een politiefilm opgezet ‘’Super Troopers’’. Dit is een comedy opgenomen in de staat Vermont. Het bed stond nog uitgeklapt en Pharaoh kwam bij ons liggen en later volgden ook Loki en Thor, de Australische Shepherds van Scott en Marbella. Het was goed vertoeven na een lange brouwerij-sightseeing dag. Het eten was echt gigantisch goed, ik snap ook wel waarom Monica zich er zo op verheugde al. Na beide delen van de ‘’Super Troopers’’ te hebben gezien, gingen we slapen. Er stond namelijk weer een lange rit voor de boeg de volgende dag, namelijk van Vermont naar Bangor (Maine) via Mount Washington. En daarnaast moest Marbella gaan werken en Scott ging de lange rit terug naar Cardington in Ohio trotseren. Ik was heel erg blij hoe ik de afgelopen dagen hier ben ontvangen. Scott en Marbella zorgden er echt voor dat ik mij thuis voelde, zo ver weg van thuis. Als jullie dit lezen (weliswaar met Google Translate) dan voor alsnog hartelijk dank.