Zaterdag 12 augustus 2023 – The trip to Bangor via Mount Washington

In de ochtend waren we vroeg wakker, zoals ik in het vorige blog al aangaf moest Marbella weer werken en Scott ging naar Ohio rijden (13 uur durende rit). Wij hadden een iets minder lange rit op de planning staan, maar nog zeker 6 uur bij elkaar met de rit op Mount Washington. Scott en Marbella hadden we gedag gezegd en we hadden inmiddels alles weer in de auto zitten. Het is maar goed dat we naar Bangor gaan, want de auto explodeert bijna door alle spullen die we mee hebben. Marbella had nog een goede tip voor onderweg naar Mount Washington. Een restaurant voor een goed ontbijt. Ze gaf als tip ‘’Polly Pancake Parlor’’, ze zei dat het er behoorlijk druk kan zijn, maar dat maakte ons niet uit want we waren toch vroeg op pad. Het was een prachtig mooie en heldere dag. Het was ongeveer een uur rijden van Rest ‘N Nest camping naar Polly’s Pancake Parlor. Toen wij er aankwamen werd het meteen duidelijk dat het er inderdaad erg druk was! We hadden ons ‘’ingecheckt’’ en kregen zo’n ‘’biep’’-apparaatje mee. We hebben vervolgens heerlijk in de zon gezeten. We hebben ongeveer een half uurtje gewacht. We hadden dus mooi tijd om de menukaart door te spitten online. Aan tafel had ik Polly’s Panwich besteld. Het lijkt op een soort hamburger, maar in plaats van brood was het een pancake. Een stevig ‘’ontbijt’’ dus, haha! Het is zeker een aanrader als je ooit in de buurt komt van Mount Washington. 

We reden naar Mount Washington. De berg is de hoogste berg van het noordoosten van de Verenigde Staten met maar liefst een hoogte van 1916 meter. Er was ooit in 1934 een wind recordsnelheid van maar liefst 372 km/h gemeten. Het record heeft tot 1996 volgehouden. Mount Washington is een deel van de ‘’Presidential Range’’ in de White Mountains. De hoogste pieken zijn vernoemd naar Amerikaanse presidenten. Zo zijn de nabijgelegen bergen Mount Adams (1766 m) en Mount Jefferson (1741 m) genoemd. Echter zijn er nog +/- 12 andere bergen vernoemd naar andere Amerikaanse presidenten. Een leuk feitje is dat een week eerder Monica de berg had beklommen samen met Scott. Het was een pittige wandeling naar boven en ze hebben onderweg ook nog een overnachting gehad bovenop de bergketens. Wij reden echter onder aan de berg en hadden een kaartje gekocht om naar boven te rijden. Ze raden bezoekers aan om meerdere malen even te stoppen om je auto rust te geven en zeker als je naar beneden rijdt. We waren nog niet heel lang aan het rijden op de berg toen wij een auto met pech zagen. Er kwam enorm veel rook onder de motorkap vandaan. Enerzijds mochten ze blij zijn dat ze redelijk laag op de berg nog waren. We werden telkens verrast door de adembenemende uitzichten op de gehele White Mountains. Monica was erg enthousiast om mij Mount Washington te laten zien. Met een lach op haar gezicht van oor tot oor vertelde ze mij over de wandeling op Mount Washington. Pharaoh zat achterin en ik zei ‘’je bent straks ’s werelds hoogste hond’’. Dat was uiteindelijk niet echt waar, haha! We kwamen op de top en er waren behoorlijk wat honden meegenomen in de auto naar boven. We zagen veel wandelaars die helemaal uitgeput waren van de wandeling naar boven. Het was behoorlijk koel boven op de berg. Na een rondje op de berg waren we naar beneden gegaan. 

In het plaatsje Gorham nabij Mount Washington gingen we naar Big Day Brewery. Hier hebben we geluncht en ik had nog een bier flight genomen. We zaten heerlijk buiten en Pharaoh was ook mee op het terras. In het plaatsje zagen we behoorlijk dure auto’s voorbij rijden. Monica vertelde dat het een populaire plek is voor luxe wintersport vakanties en dat er veel rijke mensen een huis hier hebben. We waren op dat moment weer in de auto gestapt voor het laatste ritje van de grote roadtrip. Het was nog ongeveer 3 uur rijden richting Bangor. Ik was erg enthousiast om Monica haar huis te zien in Bangor. Bij aankomst hadden we de auto uitgeruimd. Er lagen zoveel spullen in. We zijn vervolgens naar de Walmart gegaan. Een welbekende supermarkt in de Verenigde Staten. Ik stond écht vol verbaasd te kijken in de Walmart hoe immens groot het was. Terwijl ik verbaasd rondkeek, keek Monica naar mij. Monica lachte om mijn reactie op de Walmart. Het is niet zomaar een supermarkt, maar een soort grote Makro keer 5. Ze verkopen er letterlijk alles. Van etenswaar tot geweren. Echt bijzonder veel. Als wij zoiets zouden hebben in Hoek van Holland heb je heel het centrum van het dorp niet nodig, haha. Aangezien we aardig moe waren van de trip en geen zin hadden om zelf iets te koken, zijn we naar een van Monica’s favoriete Mexicaanse fastfoodketens gegaan, namelijk Chipotle. Monica raadde mij aan om een Burrito Bowl te nemen. Een schaal met daarin rijst en een burrito vulling. Het was erg lekker! Ondanks dat ik nog een week in de Verenigde Staten had met Monica kwam het realisatiemoment wel dat het slechts nog 1 week was dat ik met haar had. Dat was wel jammer, afijn nog een volledige week!